Grenszland treedt op bij de "Gundermann Geburtstag Party" in Weimar op 28 februari 2015. Klik hier voor meer info over dit festival. |
GERHARD GUNDERMANN
is zo belangrijk voor Grenszland dat we aan hem een wat langer verhaal
wijden (geschreven door Reinhard Ständer, Hoyerswerda, voor Johan
Meijers CD Hondsdraf):
Er zijn musici die hun tijd zover vooruit zijn dat je je pas na hun dood realiseert hoeveel ze betekend hebben. Gerhard “Gundi” Gundermann is ongetwijfeld één van hen. In de DDR door de partijleiding buitengesloten en in het verenigde Duitsland door de media over het hoofd gezien, stierf hij toen hij pas 43 was. Gundi heeft meer dan 300 schitterende songs en heel wat opmerkelijke theaterstukken met muziek op zijn naam staan; hij is één van de belangrijkste Duitse rockpoëten. Geboren in 1955 in de dichterstad Weimar verhuisde hij met zijn ouders naar Hoyerswerda, het centrum van de mijnbouwstreek in de Lausitz, tussen Dresden en Cottbus. Op school werd hij lid van de stedelijke zangclub, en schreef zijn eerste eigen songs. In 1978 ontstond op basis daarvan onder zijn regie het Liedtheater Brigade Feuerstein (vuursteen, of flintstone), dat met fantasievolle songs, concerten met theaterelementen, leerstukken, sprookjes en circusoptredens de lat voor een alternatieve muziekcultuur al in de jaren tachtig hoog legde. Gundi wilde een andere, betere DDR en waarschuwde voor het kapitalisme. Hij heeft zich gedurende korte tijd ingelaten met de DDR-autoriteiten maar maakte vervolgens op eigen initiatief weer een eind aan de samenwerking. Staats- en partijleiding hadden geen oog meer voor zijn creativiteit en zorgden ervoor dat hij uit de communistische staatspartij, de Sozialistische Einheitspartei Deutschland, werd uitgesloten. Al sinds de jaren zeventig werkte Gundi als bestuurder van een grote graafmachine in de dagbouw-mijnen van de bruinkoolindustrie. Bij zijn werk deed hij inspiratie op voor zijn songs en theaterstukken. Die gaan vaak over het leven van gewone mensen, milieuproblemen en de stad waar hij thuis was: Hoyerswerda. In 1988 nam hij afscheid van de “Feuersteine” en begon een solocarrière. Hij liet zich bege¬leiden door de band van de “Oktoberklub” en later door de “Wilderer” en trad ook alleen op. Hij schreef songteksten voor “Silly”, één van de meest bekende DDR-rockbands. In de tijd na de Wende 89/90 vond hij het tijd om een actievere rol in de politieke gebeurtenissen van die tijd te spelen. In 1992 richtte hij zijn band met de politiek provocerende naam “Seilschaft” op – de naam verwijst eerder naar een “old boys network” dan naar bergbeklimmen, al kun je je ook voorstellen dat er ook in de mijn sprake is van een groep collega’s die letterlijk aan één touw trekken of hangen. Met name in het
Oosten van Duitsland baarden Gundi’s concerten steeds meer opzien, zijn
CDs waren een insidertip. Ze werden goed verkocht, hoewel hij bij de media
vanwege zijn consequent linkse positie niet bepaald populair was. Met de
Seilschaft speelde hij in het voorprogramma van concerten met Bob Dylan
en Joan Baez. Hij liet zich begeleiden door professionele musici. Maar
tegelijk werkte hij daarnaast zelf nog steeds gewoon als 'Baggerfahrer'
in die gigantische open bruinkoolmijn. Dat deed hij bewust, om teksten
te kunnen blijven zingen die niet afhankelijk waren van de voorstellingen
van de muziekindustrie. Maar in 1997 werd hij net als duizenden vóór
hem werkeloos. De werkelijkheid had hem ingehaald. De jarenlange dubbele
belasting door ploegendiensten en concerten eiste zijn tol. Op 21 juni
1998 stierf hij volkomen onverwacht; kort daarna werd hij begraven op het
Waldfriedhof in Hoyerswerda.
Voor wie wat meer
wil weten over Gundi’s leven en werk:
|